Skład narodowościowy wiąże się w pewnej mierze z funkcją Waszyngtonu jako miasta stołecznego. W urzędach stołecznych zatrudnia się przede wszystkim ,,stuprocentowych” Amerykanów, urodzonych w USA, udział procentowy osób urodzonych za granicą jest w Waszyngtonie mniejszy w porównaniu z innymi wielkomiejskimi ośrodkami; w 1910 roku wynosił on 5%, podczas gdy w Nowym Jorku – 15%. W pierwszych latach po utworzeniu federacji rząd USA nie miał swej stałej siedziby. Każdy stan domagał się, aby stolica znajdowała się na jego terytorium. Osiągnięto wreszcie porozumienie, w myśl którego stolica miała być założona w dystrykcie federalnym, nie przynależnym do żadnego Stanu. Sfery rządzące zmierzały do tego, aby stolica kraju znalazła się z dala od wielkich ośrodków przemysłowo -handlowych – skupisk proletariatu. Kongres USA nabył w Stanach Maryland i Virginia teren nad rzeką Potomac, tworząc wyodrębnioną jednostkę – Dystrykt Federalny Kolumbia. Ten właśnie teren pod stolicę wybrał pierwszy prezydent USA George Washington, imieniem którego została ona nazwana.
